Kralen woekeren over zacht schijnend aluminium waarin een boomstam geconserveerd lijkt te worden. Versneden tapijten vormen de bodem van dit labyrint waarin Bianca Runge de natuur een stem geeft en onze consumptiemaatschappij aan de kaak stelt.
Labyrinth of memories
Deel een herinneringen of geef een reactie op wat je ziet.
Je mag schrijven of tekenen. Je herinnering mag je in een boomgat stoppen.
Zo wordt jouw herinnering onderdeel van het kunstwerk.
Op zaterdag 5,12 en 19 augustus en op zondag 27 augustus ben ik zelf aanwezig.
Tijdens openingstijden kun je het Labyrinth betreden en er je eigen herinneringen aan toevoegen.
HulstArt is geopend van donderdag t/m zondag 14:00 – 17:00 ’s Gravenhofstraat 0, Hulst.
Of maak een afspraak met mij.
Bianca Runge is de kunstenaar van dit labyrint. Elke aluminium boomstam ziet ze als een blanco canvas waarop ze ‘schildert’ met kralen en andere gebruikte luxe materialen, geïnspireerd op oude oosterse tapijten die de ondergrond vormen en refereren aan natuurlijke patronen.
De stammen zijn individuele verhalenvertellers, stille getuigen van een wereld waarin bomen steeds vaker plaats moeten maken voor economisch belang. Net als echte bomen communiceren ze met elkaar via een onzichtbaar netwerk. Ze zijn een gelaagde metafoor voor de spanning tussen mens, natuur en het verval van cultuur. Het is een beeld dat Bianca Runge gebruikt om de kijker te confronteren met de impact van industrialisatie en menselijke activiteit op onze natuurlijke omgeving. Inmiddels zien we de desastreuze gevolgen overal om ons heen. De stammen vormen met elkaar een groeiend labyrint, een plek voor bezinning.
Een installatie waarin Bianca de natuur een stem geeft en onze consumptiemaatschappij aan de kaak stelt.
Verzamelen
Bianca groeide op In de groeikern Huizen, in het allereerste woonblok wat opgeleverd werd. Op opgespoten grond werden tijdens haar jeugd hele wijken om hen heen uit de grond gestampt. Op straat kijkend hoopte ze altijd spannende kleinoden te vinden zoals muntjes, schroeven en kraaltjes. Deze nam ze mee in haar jaszakken. Door zich te omringen met haar schatten die een nieuwe betekenis en waarde kregen, kon ze een eigen en unieke wereld voor zichzelf creëren. Nog steeds is Bianca Runge een verzamelaar en struint ze kringloopwinkels en marktplaats af op zoek naar kralen, tapijten en andere overbodig geworden luxe artikelen waarmee ze in haar kunstwerken een sprookjesachtige en tevens dystopische wereld schetst.