Kralen woekeren over zacht schijnend aluminium waarin een boomstam geconserveerd lijkt te worden. Versneden tapijten vormen de bodem van dit labyrint waarin Bianca Runge de natuur een stem geeft en onze consumptiemaatschappij aan de kaak stelt.

Labyrinth of Memories II
Deel een herinneringen of geef een reactie op wat je ziet. 
Je mag schrijven of tekenen. Je herinnering mag je in een boomgat stoppen.
Zo wordt jouw herinnering onderdeel van het kunstwerk. 
Op zaterdag 5,12 en 19 augustus en op zondag 27 augustus ben ik zelf aanwezig.

Tijdens openingstijden kun je het Labyrinth betreden en er je eigen herinneringen aan toevoegen.

HulstArt is geopend van donderdag t/m zondag 14:00 – 17:00 ’s Gravenhofstraat 0, Hulst.

Labyrinth of Memories III – Gedeelde herinnering:

WOW! Ik vond dit zo’n prachtige verhaal. Het raakte me.

Afgelopen week kwam er een Arabisch vrouw met haar kinderen binnen bij HulstArt. Ze werden door Glenn Priester, die Arabisch spreekt, uitgenodigd om door het labyrinth te lopen en een herinnering te delen. Het bleek een vluchteling uit een oorlogsgebied waarvan een aantal kinderen inmiddels hier geboren zijn.

Ze hebben niets geschreven maar de kralen op deze boom gebruikt als gebedskralen. In het gebed hebben ze gebeden voor de bomen op de grond in hun thuisland, die indertijd door granaten kapot geschoten zijn, ze hebben gebeden voor de jonge boompjes zodat die groeien en vruchten en schaduw geven als ze terug keren naar hun geboortegrond.

Ze hebben niets geschreven, het gebed was rechtstreeks aan hun bomen gericht en dat was voldoende.

Echt ontroerend dat mijn werk op deze manier mensen troost kon geven.

Zelf ben ik niet religieus opgevoed maar nu weet ik dat gebedssnoeren in diverse religies gebruikt worden om te bidden. Rozenkrans (Christenen), Tasbih (Islam), Tsjotki, (Orthodoxe Kerk), Japa Mala (Hindoeisme)

Aanvulling. Ook in het Boedhisme gebruiken ze gebedskralen: Mala kralen

Een hele mooie nieuw dimensie op dit groeiende Labyrinth, waarin elk individuel Labyrinth onderdeel is van het grotere geheel. Een plek voor bezinning. En nu ook voor troost.

Tentoonstelling HulstArt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds

Over Bianca

Bianca Runge is de kunstenaar van dit labyrint. Elke aluminium boomstam ziet ze als een blanco canvas waarop ze ‘schildert’ met kralen en andere gebruikte luxe materialen, geïnspireerd op oude oosterse tapijten die de ondergrond vormen en refereren aan natuurlijke patronen. 

De stammen zijn individuele verhalenvertellers, stille getuigen van een wereld waarin bomen steeds vaker plaats moeten maken voor economisch belang. Net als echte bomen communiceren ze met elkaar via een onzichtbaar netwerk. Ze zijn een gelaagde metafoor voor de spanning tussen mens, natuur en het verval van cultuur. Het is een beeld dat Bianca Runge gebruikt om de kijker te confronteren met de impact van industrialisatie en menselijke activiteit op onze natuurlijke omgeving. Inmiddels zien we de desastreuze gevolgen overal om ons heen. De stammen vormen met elkaar een groeiend labyrint, een plek voor bezinning.

Een installatie waarin Bianca de natuur een stem geeft en onze consumptiemaatschappij aan de kaak stelt. 

Verzamelen
Bianca groeide op In de groeikern Huizen, in het allereerste woonblok wat opgeleverd werd. Op opgespoten grond werden tijdens haar jeugd hele wijken om hen heen uit de grond gestampt. Op  straat kijkend hoopte ze altijd spannende kleinoden te vinden zoals muntjes, schroeven en kraaltjes. Deze nam ze mee in haar jaszakken.  Door zich te omringen met haar schatten die een nieuwe betekenis en waarde kregen, kon ze een eigen en unieke wereld voor zichzelf creëren. Nog steeds is Bianca Runge een verzamelaar en struint ze kringloopwinkels en marktplaats af op zoek naar kralen, tapijten en andere overbodig geworden luxe artikelen waarmee ze in haar kunstwerken een sprookjesachtige en tevens dystopische wereld schetst.